ดาวเรือง
ดาวเรือง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Tagetes erecta L.) มีชื่อตามภาษาท้องถิ่นว่า คำปู้จู้ (ภาคเหนือ) นิยมปลูกตัดดอก เป็นดาวเรืองในกลุ่ม African หรือ American marigold เป็นพันธุ์ดอกใหญ่ พันธุ์ที่ใช้เป็นการค้าในประเทศไทยได้แก่พันธุ์ซอเวอริน (soverign) นอกจากนี้ยังมีสายพันธุ์ใหม่ ๆ ที่นำเข้ามาได้แก่ พันธุ์จาเมกาและอื่น ๆ อีกหลายพันธุ์
ดาวเรืองขยายพันธุ์โดยใช้เมล็ดเป็นหลัก อาจใช้การปักชำได้ แต่ต้นที่ได้จะให้ดอกที่มีขนาดเล็กกว่า
ประโยชน์
ดอกดาวเรืองใช้ร้อยพวงมาลัยชนิดต่าง ๆ เพื่อการบูชาพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตามความเชื่อ กลีบดอกดาวเรืองมีสารสีเหลืองที่เรียกว่าแซนโทฟิลล์สูง จึงมีการปลูกเพื่อเก็บดอกเพื่อเอาไปเป็นส่วนผสมของอาหารไก่ไข่เพื่อให้ไข่แดงมีสีแดงสวยทดแทนสารสังเคราะห์
ดาวเรืองสะสมสารหนูได้ 42% ในใบ จึงมีประโยชน์ในการฟื้นฟูดินที่ปนเปื้อนสารหนู มีกลิ่นฉุนและสามารถไล่ยุงได้รวมถึงสามารถไล่ส่งมีชิวิตชนิดอื่นๆได้อีกด้วย
ดอกดาวเรืองที่ไม่มีคุณภาพก็สามรถนำมาทำเป็นซากพืชซากสัตว์ได้อีกด้วยซึ่งในลักษณะนี้จะมีประโยชน์มากกว่าการนำดอกดาวเรืองที่ไม่มีคุณภาพไปใช้ในการทำสิ่งอื่นๆ เพราะรูปลักษณ์นั้นจะดูไม่สวย อีกทั้งกลิ่น รวมถึงลักษณะทางกายภาพนั้นจะแย่กว่าดอกอื่น ซึ่งสมารถจำแนกได้จากลักษณะของดอก ซึ่งจะอ้วนอวบกว่าดอกอื่นๆจนเห็นได้ชัด มีการช้ำที่ดอก ดอกไม่หนา ไม่มีกลิ่น และ สีเหลืองไม่นวลตา
ในเรื่องของความเชื่อจึงมีความหมายอันเป็นมงคลซึ่งหมายถึงความมั่นคง โดยมักสื่อความหมายถึงครอบครัวใหม่ หรือทางด้านความรักด้วย แต่หากใช้ดอกดาวเรืองที่ไร้คุณภาพนั้นอาจส่งผลไม่ดีด้านความรัก
ใส่ความเห็น